Michael de Jong heeft als singer-songwriter een lange staat van dienst. Ooit begon hij op zesjarige leeftijd te zingen in een kerkkoor; vanaf zijn dertiende speelt hij gitaar en op zijn achttiende begon de zanger/gitarist met zijn eerste band. Dit alles was in Amerika waar Michael tot eind jaren tachtig woonde. Van Grand Rapids verhuisde hij in 1967 naar Detroit en later naar San Francisco waar zijn muzikale carrière werkelijk startte. Hij nam een plaat op met leden van de Steve Miller Band en was een graag geziene gast met zijn eigen Michael De Jong Band. De Jong speelde met grote namen als Jerry Garcia, Paul Butterfield, Albert Collins, John Lee Hooker, Maria Muldaur, Country Joe, Charlie Musselwhite, Albert King en Jimmy Reed.
Zijn nieuwe CD getiteld: “Requiem For The Lonely”, komt in september van dit jaar uit. Een aantal oude vrienden zoals Willem van Dullemen, Toby Gray (it’s a Beautiful Day), Alan “Sitar” Brown (Ray Manzarek, John Fogerty & Creedence), Bobby Flurie (Michael De Jong Band, Quicksilver Messenger Service, Country Joe & The Fish, Big Brother, Huey Lewis) en Charlie Musselwhite ( oa zeven Grammy nominaties, Blues Hall of Fame en vele samenwerkingen met oa Tom Waits, Eddie Vedder, Ben Harper, Bonnie Rait en John Lee Hooker) hebben er aan meegewerkt.
Geworteld in de rauwe blues, de eerste lessen in songschrijven kreeg hij van Jimmy Reed, krijgen de songs prachtige en, mede door de vreemde gitaarstemmingen, unieke melodieën mee. Door zijn bewogen straatleven van gevangenissen, verslavingen, inrichtingen, ziektes, sociale misstanden en verloren liefdes komen zijn teksten voort uit eigen ervaringen aan de zelfkant van de samenleving. Songteksten met een donkere kant waar af en toe hoop in doorschijnt. In ieder geval is elk optreden van Michael De Jong een intense ervaring die je niet snel vergeet. Hij werd de Nederlandse Bob Dylan genoemd en uitgeroepen tot het beste wat de Nederlandse Rock en Roll heeft voortgebracht. Michael De Jong speelt geen Blues; Hij is Blues.
“…This merry-go-round won’t stop till the music is over.
Only trouble is, there’s always another song to sing.
From the poor-poor pitiful me’s…To the ones about a bleeding heart.
Oh, my friend you ain’t got a clue… what the blues is really all about.”
Michael De Jong